هر روز از خواب بیدار می شوید و مراسم صبحگاهی خود را شروع می کنید: اخبار، صبحانه و خرید قهوه. در طعم تلخ و عطر قوی آن چیز خاصی وجود دارد و شما تنها کسی نیستید که از این نوشیدنی احیا کننده قدردانی می کنید. تخمین زده می شود که حدود 2.25 میلیارد فنجان قهوه در روز در سراسر جهان مصرف می شود! قهوه جزء ضروری زندگی است. اما این پدیده کافئین دار دقیقا از چه زمانی و از کجا شروع شد؟ و چگونه قهوه جهان را فتح کرد؟ از آغاز فروتنانه آن در اتیوپی تا چالش های مذهبی از اسلام و مسیحیت تا وسواس اروپا به شرق، در اینجا تاریخچه مختصری از قهوه آورده شده است.

تاریخچه قهوه با یک بز آغاز می شود

مانند بسیاری از داستان های دیگر، تاریخ قهوه از مدت ها قبل در قلب آفریقا آغاز می شود. یک افسانه محبوب اتیوپی به ما از کشف قابل توجهی می گوید که در نهایت جهان را تغییر خواهد داد. در حدود قرن نهم، یک گله بز به نام کالدی دیوانه وار در ارتفاعات اتیوپی به دنبال بزهای مورد علاقه خود می گشت. او آنها را در حال جست و خیز در بوته ها، پریدن وحشیانه و فریاد زدن یافت. طولی نکشید که او متوجه شد که بزها در حال خوردن توت های قرمز کوچک هستند. او مشتی از توت ها را برداشت و از صومعه مجاور بازدید کرد تا از او راهنمایی بخواهد. اما راهبان در هیجان کالدی شریک نبودند. در عوض، توت های قرمز را مخلوق شیطان دانستند و آنها را در آتش انداختند. داستان می‌توانست به همین جا ختم شود، اما وقتی دانه‌های درون آتش برشته می‌شدند، عطر شدید آن توجه راهبان را به خود جلب کرد. لوبیاهای برشته شده را از خاکستر جمع کردند و آسیاب کردند و در آب داغ انداختند. آنها دم کرده را امتحان کردند و بقیه تاریخ است.

داستان کالدی، بزهای لجبازش و راهبان شکاک احتمالاً یک افسانه است. با این حال، می دانیم که اتیوپی جایگاه ویژه ای در تاریخ تمدن بشری دارد. اتیوپی خانه اولین شواهد از نوع بشر، یکی از چندین فرهنگ باستانی آفریقایی، و یکی از قدیمی ترین کلیساهای مسیحی در جهان است. همچنین احتمالاً یکی از اولین جاهایی است که قهوه مصرف شد - نه به عنوان دم کرده بلکه به عنوان غذا. مانند بزهای محبوب کالدی، اتیوپیایی ها قهوه را با جویدن توت ها کشف کردند. با این حال، طولی نکشید که قهوه به عنصر اصلی فرهنگ و زندگی روزمره اتیوپیایی تبدیل شد، که تا به امروز باقی مانده است. پس از آن با قیمت قهوه مناسب در سراسر جهان شروع به شیوع پیدا کرد.

بندر باستانی و مرکز حمل و نقل یمن موکا نام داشت

گام بعدی در تاریخ قهوه ما را به سمت شرق از طریق دریای سرخ به یمن می برد، جایی که قهوه - معروف به قاهوا - برای اولین بار به شکل مایع خود لذت برد. در حالی که قبایل عرب احتمالاً قبلاً با گیلاس قهوه شراب درست می کردند، اولین شواهد تاریخی از قهوه به عنوان یک نوشیدنی مربوط به قرن پانزدهم است. عارفان صوفی از این نوشیدنی احیا کننده برای بیدار ماندن در مراسم مذهبی شبانه خود استفاده می کردند. یمن همچنین اولین جایی است که قهوه را به همان روشی که امروز انجام می دهیم رست و سرو می شود.

اولین قهوه خانه در سال 1555 افتتاح شد

در اواسط قرن شانزدهم، قهوه به سرعت در سراسر شبه جزیره عربستان، شمال شرق آفریقا و مصر گسترش یافت. تا حدودی گسترش قهوه با فتح عربستان توسط عثمانی ها تسهیل شد که قهوه را به هر گوشه امپراتوری وسیع از جمله پایتخت آن استانبول آورد. در سال 1555، اولین قهوه خانه درهای خود را در یکی از بزرگترین و مهم ترین شهرهای جهان باز کرد.

با این حال، همه از طعم این نوشیدنی معطر راضی نبودند. قهوه‌خانه‌ها مکان‌هایی بودند که مراجعان برای بحث، شعر گوش دادن و بازی‌هایی مانند شطرنج یا تخته نرد در آنجا ملاقات می‌کردند. این امر باعث نگرانی برخی از روحانیون مسلمان شد که می ترسیدند قهوه خانه ها مساجد را به خطر بیندازند و آنها را به عنوان محل اجتماع جایگزین کنند. علاوه بر این، روحانیون معتقد بودند که قهوه ذهن مؤمنان را اغوا می کند، آنها را مست می کند و آنها را از تفکر روشن باز می دارد. علاوه بر این، مقامات می ترسیدند که قهوه خانه ها به محلی برای تحریک بی نظمی یا شورش عمومی تبدیل شوند. با این حال، تلاش‌های متعدد برای ممنوع کردن فرهنگ قهوه و قهوه - از جمله مجازات اعدام سلطان مراد چهارم برای نوشیدن قهوه (!) - در نهایت شکست خورد و قهوه‌خانه‌ها جزء اصلی فرهنگ اسلامی در امپراتوری عثمانی شدند.

پاپ کلمنت هشتم می خواست قهوه را تعمید دهد

مانند دیگر کالاهای عجیب و غریب از شرق، قهوه به اروپای مسیحی در گالی های تجاری ونیزی وارد شد. در سال 1615، در خیابان‌های ونیز می‌توان فروشندگان خیابانی را پیدا کرد که قهوه می‌فروختند. بار دیگر، قهوه مورد حمله قرار گرفت، این بار از سوی مقامات مذهبی و سکولار. کلیسای کاتولیک قهوه را یک "نوشیدنی مسلمانان" و رقیب بالقوه ای برای شراب در مراسم عشای ربانی می دانست. بحث داغ تنها با مداخله شخصی پاپ کلمنت هشتم حل شد. بنا به گزارش ها، وی پس از چشیدن نوشیدنی اظهار داشت: چرا این نوشیدنی شیطان آنقدر خوشمزه است که حیف است کافران از آن استفاده منحصر به فرد کنند. پاپ آنقدر از فنجان لذت برد که می خواست قهوه را تعمید دهد.

غسل تعمید هرگز اتفاق نیفتاد، اما برکت پاپ محبوبیت قهوه را افزایش داد. در اواخر قرن هفدهم، قهوه خانه ها در سراسر ایتالیا بودند. یکی دیگر از پیشرفت‌های بزرگ بعد از شکست عثمانی در تصرف وین در سال 1683 رخ داد. در میان غنایم جنگی که در اردوگاه ترکیه یافت شد، مقادیر زیادی دانه‌های قهوه توسط پیروزمندان در قهوه‌خانه‌های تازه افتتاح شده در وین و بقیه اروپا استفاده شد. پس از اتریش هابسبورگ، قهوه طوفان قاره را در بر گرفت و به بخشی حیاتی از Turqueria، وسواس اروپا به مد و روندهای شرقی تبدیل شد.

از میخانه ها تا قهوه خانه ها: تاریخ جهانی قهوه

برخلاف میخانه‌ها، قهوه خانه‌ها مکان‌هایی با نور کافی با کتابخانه و موسیقی خاص خود بودند. به طور خلاصه، آنها مکان هایی بودند که روشنفکران اروپایی در آن پاتوق می کردند. برخی از درخشان‌ترین ایده‌های جهان از مناظره‌هایی که با یک فنجان قهوه همراه بود سرچشمه گرفتند. همه از فرهنگ به سرعت در حال رشد قهوه خوششان نمی آمد. در سال 1675، پادشاه انگلیس، چارلز دوم، سعی کرد قهوه خانه ها را ممنوع کند و آنها را مکان فتنه گران بداند. انقلاب هنوز در ذهن شاه تازه بود. در حالی که این ممنوعیت هرگز اجرایی نشد، یک کالای عجیب و غریب دیگر - چای - به تدریج جایگزین قهوه به عنوان نوشیدنی مورد علاقه در جزایر بریتانیا شد.

هلندی ها در جزیره جاوه مزارع ایجاد کردند

در حالی که قهوه در انگلستان با شکست مواجه شد، بقیه اروپا آنقدر این نوشیدنی تلخ را دوست داشتند که تصمیم گرفتند یک بار برای همیشه انحصار امپراتوری عثمانی را بشکنند. روی عرشه کشتی های کشورهای قدرتمند استعمارگر، قهوه آماده فتح جهان بود. اولین کسانی که قهوه را به آن سوی کره زمین بردند هلندی ها بودند که شرکت هند شرقی آنها مزارع بزرگ قهوه را در اندونزی تأسیس کرد و جزیره جاوه به یکی از قطب های تجاری اصلی تبدیل شد. قبلاً در سال 1711، اولین صادرات قهوه اندونزی به اروپا رسید.

در سراسر اقیانوس اطلس، فرانسوی ها کسب و کار قهوه خود را در کارائیب و مکزیک آغاز کردند. زمانی که استعمارگران اسپانیایی و پرتغالی در آمریکای جنوبی بودند، بذر ابرقدرت‌های قهوه آینده کلمبیا، پرو و برزیل را گذاشتند. در دهه 1800، اروپایی ها کل تجارت جهانی قهوه را کنترل کردند.

انقلاب در یک فنجان به لطف مهمانی چای بوستون

محبوبیت رو به رشد قهوه جنبه تاریک خود را دارد. برای ارضای تقاضای فزاینده، قدرت‌های استعماری اروپایی برده‌هایی را از آفریقا وارد کردند تا در مزارع کارائیب، آسیا و آمریکا کار کنند. با این حال، تاریخ قهوه جنبه مثبت خود را نیز داشت و نقش مهمی در تولد دموکراسی مدرن داشت. مهمانی چای معروف بوستون در سال 1773 که جرقه انقلاب آمریکا را زد، باعث تغییر از چای به قهوه شد. نوشیدن قهوه برای ملت نوپای آمریکا تبدیل به یک وظیفه میهن پرستانه شد. در واقع، تقاضا برای قهوه به حدی افزایش یافت که دلالان مجبور شدند منابع کمیاب خود را احتکار کنند و قیمت ها را به شدت افزایش دهند. پس از جنگ 1812، قهوه جایگاه خود را به عنوان یک دمنوش مورد علاقه آمریکایی تثبیت کرد.

سربازان برای افزایش انرژی خود به کافئین متکی بودند

چارلز دوم و تلاش او برای ممنوعیت قهوه در انگلیس را به خاطر دارید؟ به نظر می‌رسد که ترس پادشاه موجه بوده است، زیرا انقلاب‌هایی که در سال 1848 اروپا را فرا گرفت، در جلساتی که در قهوه خانه‌ها، از بوداپست تا برلین، از پاریس تا پالرمو برگزار می‌شد، آغاز شد. این انقلاب ها و سایر درگیری ها، مانند جنگ داخلی آمریکا، نیز به افزایش مصرف قهوه کمک کرد، زیرا سربازان برای افزایش انرژی خود به کافئین متکی بودند.

قهوه در آپولو 11 به فضا می رود (1969)

در اواخر دهه 1800، قهوه به یک کالای جهانی تبدیل شده بود که در دسترس خانواده سلطنتی و نخبگان و همچنین برای مردم عادی بود. قهوه خانه جزء اصلی هر شهر، مکانی برای بحث، تفکر یا صرفاً یک نوشیدنی مفرح بود. قهوه همچنین به دامن زدن به انقلاب صنعتی کمک کرد. کارگران کارخانه های جدید بی امان روز و شب به لطف قهوه یا به عبارت دقیق تر کافئین موجود در آن زحمت کشیدند. حالا قهوه آماده ورود به خانه‌های مردم بود. از قضا، ورود قهوه به خانوارها با دو مصیبتی که در قرن بیستم به دنیا آمد، تسهیل شد. در طول جنگ بزرگ، قهوه فوری نیروها را تقویت می کرد، در حالی که در جنگ جهانی دوم، سربازان آمریکایی به قدری دم نوش آنها را دوست داشتند که G.I.s نام خاصی به آن دادند - "کاپا جو".

با وجود قهوه در همه جا در هر گوشه زمین و ورود به هر جنبه ای از زندگی مردم، آخرین مکان برای رفتن وجود داشت. مرز نهایی. در حالی که این نوشیدنی معطر یک مکمل اجباری برای فضانوردان در نظر گرفته نمی‌شود، در «گام کوچکی برای انسان، یک جهش عظیم برای بشریت» شرکت کرد. در سال 1969، تمام خدمه آپولو 11 قبل از فرود روی ماه قهوه نوشیدند. امروزه، فضانوردانی که در ایستگاه فضایی بین‌المللی به دور زمین می‌چرخند، کیسه‌هایی با خلاء و فنجان‌های با جاذبه صفر دارند تا از نوشیدنی داغ مورد علاقه‌شان لذت ببرند. و از سال 2015 به بعد قهوه فضایی اکنون در یک دستگاه منحصر به فرد - دستگاه قهوه ساز ISSpresso واقع در ایستگاه فضایی بین المللی - آماده می شود.